Ministrant - (od łacińskiego ministro, -are; -avi; -atum - służyć, posługiwać, pomagać) osoba posługująca wspólnocie przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i innych czynności obrzędowych (pogrzeby, nabożeństwa itp.). Ministranci nie przyjmują święceń, są osobami świeckimi, jednak po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej posługi.

Modlitwa przed służeniem do Mszy Świętej

Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego,
do Boga, który rozwesela młodość moją,
do świętej przystępuję służby,
chcę ją dobrze pełnić.
Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia,
by myśli moje były przy Tobie,
oczy zwrócone na ołtarz,
a serce oddane tylko Tobie. Amen.

Po służeniu

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby,
spraw, abym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach,
przez dzień dzisiejszy i całe me życie
szedł tylko drogą zbawienia,

przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

• kandydat - ubrany w białą albę z dwoma pionowymi żółtymi pasami po bokach, z reguły nie czyni żadnych posług lecz jeśli nie ma przedstawiciela jednej z wyższej hierarchicznie osób, to on ja zastępuje. Okres próbny trwa rok.
• choralista - stoi najniżej w hierarchii, odpowiedzialny jest za dzwonki i gong;
• ministrant światła (inaczej lucyferariusz z łac. lux, cis - światło) - opiekuje się świecami, posługuje do nich;
• ministrant księgi (inaczej librysta z łac. libra- księga) - dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać Celebransowi przy mszale;
• ministrant ołtarza - jest to najważniejsza funkcja ministrancka, gdyż posługuje on przy naczyniach liturgicznych, niezbędnych do sprawowania eucharystii, jak również podaje wino i wodę i służy do pateny;
• ministrant krzyża (inaczej krucyferariusz z łac. crux, cis - krzyż) - posługuje do krzyża podczas procesji wejścia i zejścia, oraz w innych momentach, gdy potrzebny jest krzyż;
• psałterzysta (kantor) - intonuje pieśni i wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• ceremoniarz - najważniejszy ministrant, jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów, jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, może być ich kilku w parafii, powinien być zaznajomiony z większością rubryków, choć w niektórych parafiach nie ma ich w ogóle;
• animator liturgiczny - wywodzi się z ceremoniarzy i jest niejako ich przewodniczącym, jest osobą po specjalnym kursie.
• lektor - pełni posługę lektoratu w Kościele Katolickim, mając specjalne błogosławieństwo do odczytywania słów Pisma świętego w zgromadzeniu liturgicznym. Stoi więc ponad hierarchią ministrancka mimo, iż jest członkiem służby liturgicznej

Jan Paweł II do Ministrantów podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra, 1 sierpnia 2001

" Ministrant zajmuje uprzywilejowane miejsce podczas nabożeństw liturgicznych. Kto służy do Mszy św., występuje publicznie we wspólnocie. Doświadcza z bliska, że Jezus Chrystus jest obecny i działa w każdym akcie liturgicznym. Jezus jest obecny, kiedy wspólnota się gromadzi, by modlić się i sławić Boga. Jezus jest obecny w Słowie Pisma Świętego. Jezus jest obecny zwłaszcza w Eucharystii pod postacią chleba i wina. Działa On za pośrednictwem kapłana, który in persona Christi sprawuje Mszę św. i udziela sakramentów.

W ten sposób podczas liturgii jesteście kimś o wiele więcej niż tylko zwykłymi «pomocnikami proboszcza». Jesteście przede wszystkim sługami Jezusa Chrystusa, odwiecznego Najwyższego Kapłana. W ten sposób wy, ministranci, jesteście szczególnie powołani, by być młodymi przyjaciółmi Jezusa. Starajcie się pogłębiać i podtrzymywać tę przyjaźń z Nim. Zrozumiecie wówczas, że w Jezusie znaleźliście prawdziwego przyjaciela na całe życie.

Często ministrant trzyma w ręku świecę. Jakże nie myśleć o tym, co powiedział Jezus w Kazaniu na górze: «Wy jesteście światłem świata» (Mt 5, 14). Wasza posługa nie może ograniczyć się do pomieszczeń kościoła. Powinna promieniować w życiu codziennym: w szkole, w rodzinie i w przeróżnych środowiskach społecznych. Kto bowiem chce służyć Jezusowi Chrystusowi w kościele, powinien być wszędzie Jego świadkiem.

Droga młodzieży! Wasi rówieśnicy czekają na prawdziwą «światłość świata» (por. J 1, 9). Nie trzymajcie waszego świecznika jedynie w kościele, lecz nieście pochodnię Ewangelii tym wszystkim, którzy przebywają w ciemnościach i przeżywają trudne chwile w życiu."